ketuk hempuk ramadhan

selamat berpuasa semua!

1st of all, mintak maaf siap siap kalau ada yang terasa ke marah ke...takde niat...just my 2 cents opinion je..

ramadhan = bulan puasa = bazar ramadhan tak dapat dipisahkan..and ape yg sy tulis ni bukan menyebelahi part orang berniaga or pengguna..sebab sy pun penah berniaga makanan, dan akhirnya pilih untuk jadi pengguna je..

kenape?ape kaitannya?

yg sy selalu dengar, peniaga selalu di kategorikan 4 jenis :
1) makanan sedap tapi mahal la!
2) makanan sedap gileeee, murah lak tu..
3) dah la tak sedap, mahal nak mampus..
4) tak pe la tak sedap...janji murah..

tapi pengguna ade 1 jenis je ahahahah
1) nak sedap tapi nak murah...

kalau saya sebagai pengguna pun mesti la nak sedap, murah, value for money bla bla bla...dan jangan lupa gak sebenarnya para peniaga pun kalau boleh nak jual murah kalau tak yah nak fikir kos bahan mentah, dan paling utama, kos yg tak nampak dah 1 hal, kos yang tak boleh nak di ukur dengan wang ringgit lagi 1 hal..

dulu, selalu je sy fikir, ala setakat makan 2 orang, makan kat luar lagi jimat...how about now? masih relavan tak?kalau makan kat luar tak habis rm20 seorang atau 2 orang (kalau jenis tak kuat makan, tak cerewet macam sy ni, rm5 pun lebih dari cukup sekali makan)...atau sekali beli kat bazar ramadan, sorang je kang dah rm20..tu belum masuk askar askar yang lain..mahal kan?boleh haus wallet dibuatnye..

"mahal melampau sekarang ni..baik masak sendiri"...

yup betul...baik masak sendiri...pergi kedai, bawak rm20 dan beli bahan mentah, ape yang rasa nak masak, nak makan..ok, ini kos yang nampak..bila kita keluar kan sesuatu dalam bentuk nilai..rm5, rm20, hatta sampai ke nilai ratus dan ribu..

tapi, bagaimana dengan masa? masa nak pegi kedai.. masa nak memilih bahan mentah.. masa untuk menyediakan (menyiang, memotong, membasuh, dan lain-lain)..kemudian drive home and start memasak pulak...bagaimana dengan tenaga? larat nak memasak? tabik spring...kakak sy balik keje, terus berkejar memasak utk famili dia, untuk sy & ayah..hari hari camtu..cuma kekadang ada jugak hari hari yang dia "tak sempat masak", so dia just beli pape untuk makan..dan kadang kadang, sampai dah tak tahu nak masak ape..hahahah..dulu masa arwah mak sy ada lagi, memang tak pergi bazar ramadhan ni..sy pun bukan suka nak pegi bersesak kat tempat ramai ramai macam tu..even sekarang mak dah takde pun, sebulan puasa, sekali pun seksa sy nak pegi...bulan lepas sekali je pegi sebab iftar sekali dengan kawan kawan style potluck...so gagah la gak mengukur bazar ramadhan..

since dengan taraf kehidupan makin tinggi ni, spend wisely je lah...nak beli kat luar, mungkin yang tak sedap tapi kita rasa mahal tu bersepah je sana sini, nak jumpa yg murah tapi sedap boleh di kira dengan jari...so terpulang kat kita gak nak carik yg sedap tapi mahal atau boleh lah tak sedap pun janji murah...semua tu di tangan kita...cuma part sedap dan tak sedap tu di tangan peniaga la kan...skill dan bakat mereka...

tapi jangan fikir itu je, fikir masa & tenaga mereka juga..seperti mana kita berfikir tentang nilai ringgit kita (yang da semakin jatuh) yang kita nak spend, dan perut yang nak makan sedap.. atau nafsu yang nampak semua nampak lazat dan semua aku boleh makan masa berbuka nanti..

well, sy tak tahu sebenarnya harga harga kat bazar ramadhan sekarang..tapi memang ada terbaca kawan kawan update, air 1 bungkus rm2, ade sampai rm3..kuih pun singgit dapat 2 je, murtabak, ayam golek, beriyani kambing...lagi?terlalu banyak menu..kita pilih je..sama ada ikut keperluan atau kehendak...dats all...

yang penting jangan la membazir..kalau beli 1 bazar sekalipun, memasak untuk 4orang makan tapi macam nak buat kenduri pun, asalkan habis, takpe...tapi kalau membazir, sayangnya rezeki..

sy da nak masuk 15 tahun berniaga burger hari raya..tak jauh, depan rumah je..customer?time raya la best...bebudak gi pungut duit raya kat rumah rumah, sy plak collect duit raya dorang dengan habiskan masa dan tenaga sy berniaga burger dari pukul 3 petang sampai 4 pagi..hari hari sepanjang hari raya selama seminggu macam tu..13 tahun pertama, seronok, tu lah duit raya sy...tapi masuk 14 tahun(tahun lepas), sy mula mengalami simptom sakit belakang yg teruk...tak boleh berdiri lama...mungkin faktor usia..so tahun ni, sy decide untuk tak berniaga...dan kebetulan raya ketiga nanti (insyaAllah) dah ada wedding photoshot job untuk sy..

sy start jual burger rm1, benjo 80sen di saat orang dah start jual burger rm1.20..bile naik kan sikit sikit selari dengan harga barang, kau siap laaaa bebudak datang beli merungut (sambil ulang sehari 3 kali beli)...tapi sebab duit raya ada kan? so apa sangat lah naik 20sen ke 50sen...

sekarang?rm2.00 ~ rm2.50...dalam masa 15tahun...agak agak?modal cane plak naik mencanaknye...paling senang nak tengok la...telur...dulu sepapan relax je rm3...jatuh seposen sebijik masa memula berniaga...tu yg benjo 80sen pun boleh je jual...cuba sekarang?pegi bawak singgit beli telur...3 ketul je...tu pun kalau dapat 3 ketul...

tu lah realitinya...

keyword dia...jangan membazir makanan...sedap ke tak sedap....ramai di luar sana yg tak mampu merasa sedap atau tak, yang penting hanya perut terisi...

~ just saw on fb, ada saudara kita tanya kat mana boleh berbuka free, ada saudara kita di luar sana hanya tinggal rm1.60 je untuk anak beranak...sedih kan di saat kita berikira tentang sedap tak sedap, mahal ke murah, masih ada yang kira berapa sen yg tinggal, masih ada yang mencari di mana nak mengisi perut..

maaf kalau masih ada yang terasa...

Nurse yang menyakitkan hati..

sy terasa nak menulis entry ni lepas ada terbaca sahabat sy share tentang nurse..."bagus sangat ke jadi nurse!?!?"

tapi nurse memang pernah menyakitkan hati sy..tau tak?

dulu masa baru pas habis SPM, arwah mak suruh sy mintak keje TNB...katenye nanti dapat  elektrik free...adik sy yg umurnya muda setahun dari sy pulak nanti suruh mintak keje dengan syarikat air melaka..nanti dapat air free...hahahaha cam kelakar kan..tak tahu mana dia dapat fakta camtu tapi itu lah dia cakap dengan sy masa sy baru habis SPM...sy pulak pas habis SPM keje merayau je...tu yg dia suh sy cari keje...

lepas tu, entah macam mana sy dengan nada bergurau, sy cakap dengan dia... "mak, nai nak jadik nurse la, boleh x?"

nak tau arwah mak sy jawap ape? "jangan nai, kau tu ganas...kang orang patah 1, kau pegang terus patah 3".... hahhaa sumpah sy masih ingat lagi jawapan dia time tu..

tapi, memang masa tu kalau suh sy jadik nurse pun sumpah sy tak nak..tipikal pemikiran kot kalau sebut keje nurse, terfikir pasal kencing berak...itu mengerikan!!!

tak lama lepas tu, sy eksiden langgar kereta...patah kaki masuk besi..pendek cerita, lepas sy sedar, takde sesiapapun ada dengan sy masa tu..tengok tangan pun berbalut, kat muka pun masih ada kain yg slalu kat spital tu guna utk lap darah...sedih...rase down..

tetiba rasa cam nak kencing..sy fikir..cane ek...sorg pun famili takde...nak bangun memang tak bleh la sebab kat kaki da bergantung botol air, nak alignment tulang sebelum nak masuk besi...so nak taknak, memang terpaksa la panggil nurse gak...sy cakap dengan nurse tu, sy nak kencing..dia tak cakap pape, dia angguk je pastu dia terus keluar...

tak lama pastu, nurse lain yg datang, beramai ramai lak tu..pelatih kot..tapi sy sentap...(maklum lah kan tengah down masa tu)..apasal nurse tadi tak tolong sy? oh, entah entah dia geli kot nak bantu sy kencing...

eh, kalau kaki aku tak patah, aku pun tak kuasa la nak mintak tolong kau!!! ~ ku di dalam emosi..bila nurse tu keluar masuk buat keje dia, sy memang tak pandang muka dia dah..sakit hati doh!

tapi itu cerita lama, cerita hampir 15 tahun lepas...dan ini pula cerita tentang nurse dan sy, pada 4 tahun lepas...

doc detect mak ada lung cancer pada mulanya...lepas keluar dari wad, rawatan kimoterapi berterusan..sampai lah 2 ramadhan pada tahun 2010, arwah mak mula sakit teruk...doc detect kanser tu dah merebak ke otak, tahap 4..sumpah sedih...dan sejak dari tu, kitorang adik beradik selalu berulang alik hospital...bergilir jaga mak...tapi sy yg selalu ada sebab sy tak keje kan..tapi sometimes, curi curi gak melepak..masa tu, kau harap siapa "tengok tengokkan" mak kau? doktor?lawyer?ahli majistret? yaaaaaa.....kau akan pesan kat nurse..."nurse tolong tengokkan kejap mak sy ek kat katil no bla bla bla"

masa tu, tak dinafikan lah, ada juga nurse yg kita rasa cakap kuat-kuat, kerja pun kasar, kekadang rasa dorang layan mak kita acuh tak acuh...ada..memang ada rasa tu..

dalam masa yg sama gak, bila part nak basuh kencing berak arwah, tak di nafikan gak timbul rasa geli...setan kuat menghasut beb..selalu je di bisikkan kat telinga...kau muda lagi, rileks la, enjoy la, watpe nak buat benda benda ni...dulu dulu masa mula mula jaga arwah mak, memang tak bleh terima...yelah, awak tengah muda, masa tu aktif gila main futsal, kehujung dunia pun pegi main futsal...tengah enjoy dgn kkawan...tetiba kene duk spital buat ni semua..bukan senang nak adapt..

tapi, nurse lah yg membuka mata sy, bila ada 1 hari tu, ada 1 aunty india ni baru admitted..takde sape pun teman kan dia...tapi nak mandi ke, nak membuang ke, nurse ni lah yg berlari lari bantu dia...(dia pun takleh jalan)... tak dengar pulak mereka merungut...bila sy tengok dgn mata kepala sy sendiri, cane dorg buat semua tu, tanpa pertalian darah pun, dengan berlainan bangsa dan agama....masa tu sy rasa berdosanya sy sebab terdetik perkara sebegitu kat mak...even sampai sekarang pun kalau sy kenang balik kekhilafan sy terhadap menjaga mak, sy sangat sangat menyesal dan rasa berdosa..

sy hanya jaga mak sy..emak..yg ada pertalian darah dengan sy...yg melahirkan sy...yg jatuh hukumnya wajib ke atas sy untuk jaga dia, mengasihi dia sebagaimana dia mengasihi kami 7 beradik sewaktu kecil...

nurse?mereka manusia biasa, dengan gaji tak seberapa, tapi lebih separuh masa mereka utk patient, (bak kata empunya blog) yg entah siapa siapa, yg tak pernah kenal...dan memang betul, kadang kadang mereka buat benda yg tak perlu mereka buat pun...support emosi..dorang bukan nak jaga 1 patient je..

sepanjang 3 minggu sebelum mak menghembuskan nafas terakhir, sy jadi penghuni tetap kat hospital...nurse kat wad PCU tu jadik kawan sy dah.. selalu gak sy tanya dorang (yg mana rapat dengan sy), cane boleh keje nurse, kenapa nurse ada yg cakap kuat kuat, kekadang kerja kasar, marah marah patient..."sebab kekadang ade patient pun sama degil..nurse da pesan jangan buat itu nanti jadik camni...dorang buat gak...kadang kadang ade kes yang bila jadik camtu, doc marah..bukan marah patient je, dengan nurse sekali kene marah"...betul gak kan...

pastu sy tanya, cane la dorang boleh keje cani, ape perasaan dorg bila kena basuh kencing berak orang..sy tanya semua...jawapn mereka berbeza beza tapi matlamat mereka sama...

kerja mereka 1 ibadah...dan mereka percaya ganjaran Allah lagi besar nanti walaupun ganjaran di dunia ni tak seberapa..

sungguh sy amat respect dengan sesiapa yg keje nurse ni..hati mereka kuat, jiwa mereka tabah, pengorbanan mereka sangat besar...takyah la sesuka hati nak cakap nurse keje memain, bayar gaji, makan gaji buta bla bla bla...duit tak boleh membalas masa..duit tak kan boleh di ukur dengan pengorbanan mereka lakukan...

mungkin tak rasa sebab tak kena kat kita...sebab dulu sy dah kena so sy memang sakit hati kat nurse yang berlagak ittewwwwww....tapi di fikirkan balik, mereka manusia gak...sedangkan sy yg menjaga mak pun pernah terfikir begitu, ada banyak kekhilafan masa jaga mak..ini kan pulak dorg yg entah sesiapa..tapi mereka lah wira, yg bukan setakat menjadi mata telinga tangan kaki mulut kat doktor, tapi pada kita semua..

nurse nurse di luar sana...bertabah lah...teruskan kerja mulia mu..

p/s = even sampai sekarang pun kalau di suruh sy jadi nurse, sy taknak..sebab sy tak mampu jadi setabah, sebagus dan semulia nurse yg ikhlas pada setiap pengorbanan dorang..

terima kasih misi (arwah mak panggil misi, tak panggil nurse) =D

junainah ~ anak no 6

petang-petang ni...tetiba rasa nak menulis..menaip..

sometimes, i really feel wanna react...in every single words they said...in every single things they did that effects me deeply..

i cant show it...its really not me..i have no guts...otherwise, how to talk with someone that dont even know how to listen...

tired...faded...jaded..

im human too..sometimes i feel down to earth...or might be not sometimes..it happen most of the time but....i just cant shout it out..so consider i as alien?

but one fine day...i heard this :

TIPS HIDUP TENANG..

PANDANG LAH BAWAH...DAN KAU AKAN TENANG DENGAN APA YG KAU MILIKI BERBANDING DENGAN MEREKA YG TIADA...

SubhanAllah...how He answer me...

and i owes feel im not good enuf, not strong enuf...but again, He answer me when i heard this

KUATNYA KITA BUKAN DI TUBUH BADAN...TAPI KUATNYA KITA APABILA KITA MENGHADAPI RASA MARAH DALAM HATI DENGAN SABAR..MALAH ORANG YANG HEBAT ADALAH ORANG YANG MAMPU MENAHAN RASA MARAHNYA WALAUPUN DIA MEMPUNYAI KUASA / HAK UNTUK MARAH..

it bring me tears come straight to my face...how weak i am selama ni...namun, benarlah...jika nak mengenal seseorang, kenal lah dia saat dia :

MARAH
SAKIT
PAPA
SEDIH

semoga aku terus menjadi diri aku..
semoga aku tidak khufur nikmat...

semoga roh mak di cucuri rahmat..
semoga ayah dan arwah mak bahagia di dunia dan di akhirat..


junainah.
anak no 6