Nurse yang menyakitkan hati..

sy terasa nak menulis entry ni lepas ada terbaca sahabat sy share tentang nurse..."bagus sangat ke jadi nurse!?!?"

tapi nurse memang pernah menyakitkan hati sy..tau tak?

dulu masa baru pas habis SPM, arwah mak suruh sy mintak keje TNB...katenye nanti dapat  elektrik free...adik sy yg umurnya muda setahun dari sy pulak nanti suruh mintak keje dengan syarikat air melaka..nanti dapat air free...hahahaha cam kelakar kan..tak tahu mana dia dapat fakta camtu tapi itu lah dia cakap dengan sy masa sy baru habis SPM...sy pulak pas habis SPM keje merayau je...tu yg dia suh sy cari keje...

lepas tu, entah macam mana sy dengan nada bergurau, sy cakap dengan dia... "mak, nai nak jadik nurse la, boleh x?"

nak tau arwah mak sy jawap ape? "jangan nai, kau tu ganas...kang orang patah 1, kau pegang terus patah 3".... hahhaa sumpah sy masih ingat lagi jawapan dia time tu..

tapi, memang masa tu kalau suh sy jadik nurse pun sumpah sy tak nak..tipikal pemikiran kot kalau sebut keje nurse, terfikir pasal kencing berak...itu mengerikan!!!

tak lama lepas tu, sy eksiden langgar kereta...patah kaki masuk besi..pendek cerita, lepas sy sedar, takde sesiapapun ada dengan sy masa tu..tengok tangan pun berbalut, kat muka pun masih ada kain yg slalu kat spital tu guna utk lap darah...sedih...rase down..

tetiba rasa cam nak kencing..sy fikir..cane ek...sorg pun famili takde...nak bangun memang tak bleh la sebab kat kaki da bergantung botol air, nak alignment tulang sebelum nak masuk besi...so nak taknak, memang terpaksa la panggil nurse gak...sy cakap dengan nurse tu, sy nak kencing..dia tak cakap pape, dia angguk je pastu dia terus keluar...

tak lama pastu, nurse lain yg datang, beramai ramai lak tu..pelatih kot..tapi sy sentap...(maklum lah kan tengah down masa tu)..apasal nurse tadi tak tolong sy? oh, entah entah dia geli kot nak bantu sy kencing...

eh, kalau kaki aku tak patah, aku pun tak kuasa la nak mintak tolong kau!!! ~ ku di dalam emosi..bila nurse tu keluar masuk buat keje dia, sy memang tak pandang muka dia dah..sakit hati doh!

tapi itu cerita lama, cerita hampir 15 tahun lepas...dan ini pula cerita tentang nurse dan sy, pada 4 tahun lepas...

doc detect mak ada lung cancer pada mulanya...lepas keluar dari wad, rawatan kimoterapi berterusan..sampai lah 2 ramadhan pada tahun 2010, arwah mak mula sakit teruk...doc detect kanser tu dah merebak ke otak, tahap 4..sumpah sedih...dan sejak dari tu, kitorang adik beradik selalu berulang alik hospital...bergilir jaga mak...tapi sy yg selalu ada sebab sy tak keje kan..tapi sometimes, curi curi gak melepak..masa tu, kau harap siapa "tengok tengokkan" mak kau? doktor?lawyer?ahli majistret? yaaaaaa.....kau akan pesan kat nurse..."nurse tolong tengokkan kejap mak sy ek kat katil no bla bla bla"

masa tu, tak dinafikan lah, ada juga nurse yg kita rasa cakap kuat-kuat, kerja pun kasar, kekadang rasa dorang layan mak kita acuh tak acuh...ada..memang ada rasa tu..

dalam masa yg sama gak, bila part nak basuh kencing berak arwah, tak di nafikan gak timbul rasa geli...setan kuat menghasut beb..selalu je di bisikkan kat telinga...kau muda lagi, rileks la, enjoy la, watpe nak buat benda benda ni...dulu dulu masa mula mula jaga arwah mak, memang tak bleh terima...yelah, awak tengah muda, masa tu aktif gila main futsal, kehujung dunia pun pegi main futsal...tengah enjoy dgn kkawan...tetiba kene duk spital buat ni semua..bukan senang nak adapt..

tapi, nurse lah yg membuka mata sy, bila ada 1 hari tu, ada 1 aunty india ni baru admitted..takde sape pun teman kan dia...tapi nak mandi ke, nak membuang ke, nurse ni lah yg berlari lari bantu dia...(dia pun takleh jalan)... tak dengar pulak mereka merungut...bila sy tengok dgn mata kepala sy sendiri, cane dorg buat semua tu, tanpa pertalian darah pun, dengan berlainan bangsa dan agama....masa tu sy rasa berdosanya sy sebab terdetik perkara sebegitu kat mak...even sampai sekarang pun kalau sy kenang balik kekhilafan sy terhadap menjaga mak, sy sangat sangat menyesal dan rasa berdosa..

sy hanya jaga mak sy..emak..yg ada pertalian darah dengan sy...yg melahirkan sy...yg jatuh hukumnya wajib ke atas sy untuk jaga dia, mengasihi dia sebagaimana dia mengasihi kami 7 beradik sewaktu kecil...

nurse?mereka manusia biasa, dengan gaji tak seberapa, tapi lebih separuh masa mereka utk patient, (bak kata empunya blog) yg entah siapa siapa, yg tak pernah kenal...dan memang betul, kadang kadang mereka buat benda yg tak perlu mereka buat pun...support emosi..dorang bukan nak jaga 1 patient je..

sepanjang 3 minggu sebelum mak menghembuskan nafas terakhir, sy jadi penghuni tetap kat hospital...nurse kat wad PCU tu jadik kawan sy dah.. selalu gak sy tanya dorang (yg mana rapat dengan sy), cane boleh keje nurse, kenapa nurse ada yg cakap kuat kuat, kekadang kerja kasar, marah marah patient..."sebab kekadang ade patient pun sama degil..nurse da pesan jangan buat itu nanti jadik camni...dorang buat gak...kadang kadang ade kes yang bila jadik camtu, doc marah..bukan marah patient je, dengan nurse sekali kene marah"...betul gak kan...

pastu sy tanya, cane la dorang boleh keje cani, ape perasaan dorg bila kena basuh kencing berak orang..sy tanya semua...jawapn mereka berbeza beza tapi matlamat mereka sama...

kerja mereka 1 ibadah...dan mereka percaya ganjaran Allah lagi besar nanti walaupun ganjaran di dunia ni tak seberapa..

sungguh sy amat respect dengan sesiapa yg keje nurse ni..hati mereka kuat, jiwa mereka tabah, pengorbanan mereka sangat besar...takyah la sesuka hati nak cakap nurse keje memain, bayar gaji, makan gaji buta bla bla bla...duit tak boleh membalas masa..duit tak kan boleh di ukur dengan pengorbanan mereka lakukan...

mungkin tak rasa sebab tak kena kat kita...sebab dulu sy dah kena so sy memang sakit hati kat nurse yang berlagak ittewwwwww....tapi di fikirkan balik, mereka manusia gak...sedangkan sy yg menjaga mak pun pernah terfikir begitu, ada banyak kekhilafan masa jaga mak..ini kan pulak dorg yg entah sesiapa..tapi mereka lah wira, yg bukan setakat menjadi mata telinga tangan kaki mulut kat doktor, tapi pada kita semua..

nurse nurse di luar sana...bertabah lah...teruskan kerja mulia mu..

p/s = even sampai sekarang pun kalau di suruh sy jadi nurse, sy taknak..sebab sy tak mampu jadi setabah, sebagus dan semulia nurse yg ikhlas pada setiap pengorbanan dorang..

terima kasih misi (arwah mak panggil misi, tak panggil nurse) =D